Φορείς

Το Εθνικό Κέντρο Έρευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης (ΕΚΕΤΑ) ιδρύθηκε το Μάρτιο του 2000. Το ΕΚΕΤΑ είναι Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου, μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα και εποπτεύεται από τη Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας (ΓΓΕΤ), του Υπουργείου Παιδείας Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων.
Αποστολή του ΕΚΕΤΑ είναι η διεξαγωγή βασικής και κυρίως εφαρμοσμένης έρευνας με στόχο την ανάπτυξη καινοτόμων προϊόντων και υπηρεσιών στους τομείς των: βιομηχανικών διεργασιών, προηγμένων υλικών, πληροφορικής, τηλεματικής και τηλεπικοινωνιών, μεταφορών, αγροτικής παραγωγής και ελέγχου των τροφίμων, βιοτεχνολογίας, τεχνολογιών αξιοποίησης στερεών καυσίμων και εναλλακτικών μορφών ενέργειας, βιοϊατρικής πληροφορικής, βιοϊατρικής μηχανικής και φαρμακογενετικής. Στο ΕΚΕΤΑ λειτουργούν σήμερα έξι ερευνητικά Ινστιτούτα:

• το Ινστιτούτο Τεχνικής Χημικών Διεργασιών (ΙΤΧΗΔ)
• το Ινστιτούτο Πληροφορικής και Τηλεματικής (ΙΠΤΗΛ)
• το Ινστιτούτο Μεταφορών (ΙΜΕΤ)
• το Ινστιτούτο Αγροβιοτεχνολογίας (ΙΝΑ)
• το Ινστιτούτο Τεχνολογίας και Εφαρμογών Στερεών Καυσίμων (ΙΤΕΣΚ)
• το Ινστιτούτο Βιοϊατρικών και Βιομοριακών Ερευνών (ΙΒΒΕ)

Tο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών (ΕΙΕ) είναι νομικό πρόσωπο, ιδιωτικού δικαίου, μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, εποπτευόμενο από τη Γενική Γραμματεία Έρευνας & Τεχνολογίας (Γ.Γ.Ε.Τ.) του Υπουργείου Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων.

Το ΕΙΕ ιδρύθηκε το Οκτώβριο του 1958 και απαρτίζεται από έξι Ερευνητικά Ινστιτούτα, τρία στην περιοχή των Ανθρωπιστικών Επιστημών, το Ινστιτούτο Βυζαντινών Ερευνών (ΙΒΕ), το Ινστιτούτο Νεοελληνικών Ερευνών (ΙΝΕ), το Ινστιτούτο Ελληνικής και Ρωμαϊκής Aρχαιότητος (ΙΕΡΑ) και τρία στην περιοχή των Θετικών Επιστημών, το Ινστιτούτο Βιολογικών Ερευνών & Βιοτεχνολογίας (ΙΒΕΒ), το Ινστιτούτο Θεωρητικής & Φυσικής Χημείας (ΙΘΦΧ), το Ινστιτούτο Οργανικής & Φαρμακευτικής Χημείας (ΙΟΦΧ), καθώς και από το Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης (ΕΚΤ), την Υπηρεσία Υποστήριξης και το Γραφείο Δημοσίων & Διεθνών Σχέσεων.

Αποστολή του ΕΙΕ είναι η διεξαγωγή πολυ-επιστημονικής έρευνας στους τομείς των ανθρωπιστικών και θετικών επιστημών.

Το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας (Π.Θ.) ιδρύθηκε το 1984 με έδρα τον Βόλο. Ως Ανώτατο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα έχει εκπαιδευτικό, ερευνητικό, συμβουλευτικό και αναπτυξιακό ρόλο ο οποίος προσδιορίζει την οργάνωσή του, τη λειτουργία του και την ακαδημαϊκή του διάρθρωση.

Στο Π.Θ. εκτελείται εκπαιδευτικό έργο τεχνολογικού, ανθρωπιστικού και ιατρικού προσανατολισμού. Οι ερευνητές, τα εργαστήρια και οι κλινικές του Π.Θ. παρέχουν επιστημονικές και τεχνολογικές υπηρεσίες, εκπονούν ειδικές μελέτες, διαμορφώνουν διαγνώσεις, εκτελούν δοκιμές καθώς και εργαστηριακές εξετάσεις, μετρήσεις και αναλύσεις. Επίσης το Π.Θ. δραστηριοποιείται με ποικίλους τρόπους προς την διασύνδεση εκπαίδευσης και έρευνας με την ευρύτερη παραγωγική βάση και συμβάλλει ενεργά και ουσιαστικά στην ανάπτυξη του τοπικού και ευρύτερα Ελληνικού χώρου.

Η ακαδημαϊκή οργάνωση του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας είναι η ακόλουθη:

Σχολή Επιστημών του Ανθρώπου
• Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτική Εκπαίδευσης (Βόλος)
• Παιδαγωγικό Τμήμα Προσχολικής Εκπαίδευσης (Βόλος)
• Παιδαγωγικό Τμήμα Ειδικής Αγωγής (Βόλος)
• Τμήμα Ιστορίας, Αρχαιολογίας & Κοινωνικής Ανθρωπολογίας (Βόλος)

Σχολή Γεωπονικών Επιστημών
• Τμήμα Γεωπονίας Φυτικής Παραγωγής & Αγροτικού Περιβάλλοντος (Βόλος)
• Τμήμα Γεωπονίας Ζωικής Παραγωγής & Υδάτινου Περιβάλλοντος (Βόλος)

Πολυτεχνική Σχολή
• Τμήμα Μηχανικών Χωροταξίας Πολεοδομίας & Περιφερειακής Ανάπτυξης (Βόλος)
• Τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών Βιομηχανίας (Βόλος)
• Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών (Βόλος)
• Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών (Βόλος)
• Τμήμα Μηχανικών Η/Υ , Τηλεπικοινωνιών & Δικτύων (Βόλος)

Σχολή Επιστημών Υγείας
• Τμήμα Ιατρικής (Λάρισα)
• Τμήμα Κτηνιατρικής (Καρδίτσα)
• Τμήμα Βιοχημείας & Βιοτεχνολογίας(Λάρισα)

Ανεξάρτητα Τμήματα
• Τμήμα Επιστήμης Φυσικής Αγωγής & Αθλητισμού (Τρίκαλα)
• Τμήμα Οικονομικών Επιστημών (Βόλος)

Το Πανεπιστήμιο ιδρύθηκε με το Ν.Δ. 4425 της 11ης Νοεμβρίου 1964 ως αυτοδιοικούμενο Ν.Π.Δ.Δ. υπό την εποπτεία του Κράτους, στο πλαίσιο του Προγράμματος Διοικητικής Ανάπτυξης της Χώρας. Σκοπός της ιδρύσεως του Πανεπιστημίου Πατρών, όπως αναφέρεται στην εισηγητική έκθεση, που συνόδευε το σχέδιο Νομοθετικού Διατάγματος στη Βουλή, ήταν:

• Η διδασκαλία και η έρευνα θεμάτων αναγομένων στην οικονομική ανάπτυξη της Χώρας με έμφαση στις θετικές Επιστήμες, Τεχνολογία, τις Οικονομικές και Κοινωνικές Επιστήμες και την Οργάνωση και Διοίκηση Επιχειρήσεων.
  
• Η εκπαίδευση εξειδικευμένου επιστημονικού και τεχνικού δυναμικού για κάλυψη των αναγκών της Χώρας.
  
• Η μείωση της εξόδου των Ελλήνων φοιτητών στο εξωτερικό.
  
• Η διευκόλυνση της επανόδου στη Χώρα Ελλήνων επιστημόνων και καθηγητών που σταδιοδρομούσαν στα Πανεπιστήμια της αλλοδαπής.
  

Πέραν των παραπάνω η ίδρυση του Πανεπιστημίου είχε και ένα περισσότερο φιλόδοξο σκοπό. Και αυτός ήταν η ίδρυση ενός Προτύπου Πανεπιστημίου, το οποίο θα επέφερε αυτόματη βελτίωση στα προγράμματα διδασκαλίας των άλλων Πανεπιστημίων της Χώρας και θα διευκόλυνε την προσαρμογή της στις νέες συνθήκες της οικονομικής και τεχνολογικής ανάπτυξης της Χώρας. Παράλληλα το Πανεπιστήμιο θα παρείχε στο πνεύμα της διεθνούς συνεργασίας, υπηρεσίες και σε άλλες χώρες, που ευρίσκονταν στο ίδιο επίπεδο ανάπτυξης, προσδίδοντας έτσι διεθνή χαρακτήρα στην αποστολή του.

Το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων ιδρύθηκε το 1964 και λειτουργεί ως ανεξάρτητο Ανώτατο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα από το 1970.

Στο μισό σχεδόν αιώνα της λειτουργίας του έχει εξελιχθεί σε ένα από τα μεγαλύτερα πανεπιστήμια της χώρας. Με τα επιτεύγματά του στους τομείς της διδασκαλίας και της έρευνας έχει ανταποκριθεί στους αρχικούς στόχους της ίδρυσής του και έχει επιτύχει την ακαδημαϊκή αναγνώριση σε εθνικό και σε διεθνές επίπεδο.

Ο τόπος της Ηπείρου ήταν γεμάτος από ιστορικές αναμνήσεις, καθώς οι πνευματικές παραδόσεις του Γένους είχαν διατηρηθεί και είχαν συντελέσει στην αποκρυστάλλωση εθνικής συνείδησης. Η πόλη σε όλη τη διάρκεια της τουρκοκρατίας είχε κατορθώσει να διατηρήσει πολιτιστική αυτονομία και να χαράξει το δρόμο της εθνικής ανάτασης. Όμως τα Ιωάννινα, όπως και ολόκληρη η Ήπειρος, δε μπόρεσαν να υπαχθούν στην ελληνική επικράτεια. Η ενσωμάτωση τους έγινε μόλις το 1912-13. Η ηπειρωτική γη επρόκειτο να δοκιμαστεί και κατά τη διάρκεια του δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου, στα κατοχικά χρόνια και στον εμφύλιο. Βρήκε ωστόσο τη δύναμη να αντέξει και να διεκδικήσει τη θέση, η οποία της ανήκε στην ελληνική κοινωνία.

Οι προσπάθειες για την ίδρυση Πανεπιστημίου στα Ιωάννινα και στην ευρύτερη περιοχή μαρτυρούνται από τα τελευταία προεπαναστατικά χρόνια. Εκείνη την περίοδο επιφανείς Ηπειρώτες διανοούμενοι είχαν επιχειρήσει να ιδρύσουν πανεπιστημιακές Σχολές στην Ήπειρο.

Από τις αρχές του '50 και αμέσως μετά την ίδρυση της Εταιρείας Ηπειρωτικών Μελετών (1954), υπήρχε έντονο το αίτημα για την ίδρυση ενός Ανώτατου Εκπαιδευτικού Ιδρύματος, που θα επιβεβαίωνε το πολιτιστικό παρελθόν της Ηπείρου και θα αναδείκνυε από κάθε άποψη τα Ιωάννινα και την ευρύτερη περιοχή.

Το 1962 συγκροτήθηκε στην Αθήνα Κεντρική Επιτροπή Αγώνος Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, με μοναδικό σκοπό "την αποτελεσματικωτέραν διεκδίκησιν και ευρυτέραν δυνατήν προβολήν του δικαίου ηπειρωτικού αιτήματος της ίδρυσης εις τα Ιωάννινα του Γ' Πανεπιστημίου ή ανεξαρτήτων μετεκπαιδευτικών θεωρητικών ή τεχνικών σχολών". Σε προκήρυξή της, η Επιτροπή, τον Ιούλιο του 1962, καλούσε κάθε επίσημο και ανεπίσημο φορέα, όπως και κάθε Ηπειρώτη, να δραστηριοποιηθούν για την υλοποίηση του παραπάνω αιτήματος.